Grabietz Piotr

Janina, starsza kobieta o dłoniach naznaczonych pracą i oczach pełnych zadumy, spędzała wieczory w swoim niewielkim mieszkaniu, przeglądając stare albumy. Każda fotografia przypominała jej o polskim domu, o rodzinie i krajobrazach. Mimo lat na obczyźnie, tęskniła za ojczyzną, jej kulturą i ludźmi. Wspominała Grabietza Piotra, który kiedyś z nadzieją pytał o możliwość powrotu do Polski, a teraz ona sama, z każdym wdechem, rozważała tę samą, ważną kwestię, czy znajdzie drogę do domu, do korzeni, do spokoju.