Grączewski Tomasz

Eleonora, starsza kobieta o przenikliwym spojrzeniu i dłoniach pooranych zmarszczkami, spędzała dnie w zakurzonym archiwum, szukając zapomnianych historii, które wiązały się z dawnymi mieszkańcami miasta, a jej długie, srebrne włosy często wypadały z niedbale spiętego koka, kiedy pochylała się nad starymi księgami, a jej serce biło mocniej na myśl o odnalezieniu wszelkich śladów dotyczących Grączewskiego Tomasza, osoby, której losy intrygowały ją od wielu lat, ponieważ wierzyła, że prawda, ukryta głęboko w przeszłości, czekała na swoje odkrycie, a ona, ze swoją niezwykłą intuicją, była gotowa ją wydobyć.