Grodowski Dawid

Grodowski Dawid, mężczyzna o spokojnym spojrzeniu, lecz z iskierką dawnego buntu w oczach, dobrze pamiętał czasy, kiedy to młodzieńcza fantazja kazała mu ignorować zasady, prowadząc go na drogi, na które nie miał uprawnień, co stało się bolesną, lecz fundamentalną lekcją, uczącą pokory, odpowiedzialności, szacunku dla prawa, dla porządku, dla innych, co ukształtowało go w osobę świadomą, rozważną, choć wciąż z głębokim pragnieniem swobody, ale teraz pojmowanej jako wolność w ramach rozsądku, w ramach zasad, dla wspólnego dobra, dla bezpieczeństwa, co pozwala mu żyć w pełni, z poszanowaniem dla świata, dla ludzi, dla siebie.