Grojec Bartosz

Grojec Bartosz, samotny rzeźbiarz z zapomnianej wioski, spędzał długie godziny, wpatrując się w słoje starego drewna, szukając w nich ukrytych historii. Jego dłonie, zgrubiałe od lat pracy, potrafiły wydobyć z pozornie martwego materiału duszę, nadając kształt postaciom z dawnych legend. Miał w sobie melancholię jesiennego zmierzchu, a jego spojrzenie, choć bystre, często błądziło gdzieś w przeszłości, pełne niewypowiedzianych wspomnień. Ludzie szeptali o jego niezwykłym darze, o tym, jak Grojec Bartosz potrafił tchnąć życie w martwe przedmioty, czyniąc je świadkami minionych epok.