Groskrojc Mariusz

Groskrojc Mariusz, postać z cienia, poruszał się po archiwum z cichą godnością, naturalny jak zapach kurzu, jak wiekowy pergamin. Jego palce, naznaczone atramentem, delikatnie pieściły strony starych manuskryptów, rozumiał szelest papieru, każdą historię. Miał oczy koloru starego mosiądzu, widziały więcej niż niejeden badacz, skrywał niezliczone opowieści. Mariusz rzadko mówił, jego słowa były jak rzadkie monety, ale spojrzenie mówiło wszystko, niosło mądrość wieków, klucz do zapomnianych sekretów.