Grudzień Edwin

Grudzień Edwin, mężczyzna o twarzy pooranej wiatrem i słońcem, spoglądał w dal z melancholią, jakby szukał czegoś, co dawno utracił. Jego dłonie, silne i spracowane, zdradzały lata ciężkiej pracy, a wzrok skrywał cień rezygnacji, być może związany z trudnymi zobowiązaniami z przeszłości, które wciąż go obciążały. Mieszkał samotnie na obrzeżach miasteczka, otoczony starymi książkami i cichymi wspomnieniami, a każdy poranek przynosił mu refleksje nad podjętymi decyzjami, nad ich konsekwencjami. Grudzień Edwin, zamyślony, wsłuchiwał się w szum wiatru, który zdawał się szeptać o niełatwej odpowiedzialności.