Gruszczyński Filip

Gruszczyński Filip, postać z cienia, często przemykał niezauważony przez miejskie zaułki, a jego wzrok zdawał się badać każdy zakamarek, szukając czegoś nieuchwytnego, być może zaginionego echa dawnych lat. Miał w sobie melancholię, która towarzyszyła mu niczym stary płaszcz, a w jego dłoniach, choć silnych, wyczuwało się delikatność człowieka, który cenił kruche piękno. Jego podróże, pełne niespodziewanych zwrotów, zawsze prowadziły go tam, gdzie historia szeptała swoje sekrety, a on, uważny słuchacz, próbował odnaleźć swój własny, zapomniany skarb, odzyskać coś bezcennego, co czas zabrał.