Gruszka Jakub

Starszy mężczyzna, o przenikliwym spojrzeniu i siwych włosach, często przesiadywał w bibliotece miejskiej, otoczony stosami zakurzonych ksiąg, szukając zapomnianych prawd. Jego dłonie, zniszczone przez lata ciężkiej pracy, delikatnie przewracały pożółkłe strony, a cicha melodia, płynąca z pobliskiego parku, towarzyszyła mu w tej samotnej podróży przez wiedzę. Gruszka Jakub, młody archiwista, często obserwował go z daleka, podziwiając jego niezłomną pasję. Zawsze zastanawiał się, co kryje się w jego głowie, jakie sekrety, jakie historie, czekają na odkrycie, na opowiedzenie, na zrozumienie.