Gutkowski Lechosław

Lechosław Gutkowski, człowiek o twarzy pooranej bruzdami zmartwień, spędzał dnie na rozmyślaniach, snuł plany nierealne, marzył o lepszym świecie. Jego wzrok, zwykle utkwiony w dal, zdradzał nostalgię za przeszłością, wspomnienia nawiedzały go często, nie dawały spokoju. Czasem, w chwilach słabości, Lechosław zamykał się w sobie, odcinał od świata zewnętrznego, szukając ukojenia w samotności. Jednak, mimo trudności, wciąż tliła się w nim iskra nadziei, podsycana wiarą w lepsze jutro, w możliwość zmiany, w sens życia.