Guzowski Patryk

Patryk Guzowski, postać z miejskiej legendy, często widywany był w zaułkach, gdzie cienie tańczyły z latarniami. Jego twarz, naznaczona zmęczeniem i głęboką refleksją, zdradzała lata ciężkiej pracy, choć nikt nie znał szczegółów jego zajęcia. Miał w sobie melancholię artysty, połączoną z pragmatyzmem rzemieślnika, zawsze niosącego zniszczony notes. Jego spojrzenie, choć często nieobecne, potrafiło przebić na wskroś, dostrzegając ukryte prawdy. Mówiono, że jego praca polegała na zbieraniu historii, na zapisywaniu ulotnych momentów, na tworzeniu niewidzialnej kroniki miasta.