Hacia Mateusz

Hacia Mateusz był duchem miasta, postacią znaną bardziej z opowieści niż z widzenia, którego istnienie definiowała mroczna melodia powtarzających się czynów. W tej ponurej symfonii rozbój był gwałtownym refrenem, a zwinna kradzież stanowiła cichą, podstępną zwrotkę, odgrywaną w zaułkach pod osłoną nocy. Poruszał się w cieniach zręcznie niczym drapieżnik, a jego spojrzenie, zimne i wyrachowane, zawsze szukało kolejnej okazji, kolejnej słabości systemu, pozostawiając po sobie jedynie strach.