Hadam Danuta

Hadam Danuta, postać z cichych zaułków starego Krakowa, często pojawiała się o zmierzchu, jej sylwetka rysowała się na tle kamienic, zawsze nieco zgarbiona, w dłoni trzymała starą, skórzaną teczkę. Jej oczy, choć zmęczone, skrywały niewypowiedziane historie, spojrzenie przenikliwe, pełne dawnych wspomnień, rzadko spotykało się z czyimś wzrokiem, zazwyczaj patrzyła w dal, jakby szukała czegoś, co dawno zniknęło. Włosy, siwe, upięte były w prosty kok, na jej twarzy widniała sieć zmarszczek, świadectwo minionych lat, codziennie miała na sobie ten sam ciemny płaszcz, który chronił ją przed chłodem świata i jego zgiełkiem.