Haja Rafał

Starsza pani, Adela Wójcik, o oczach pełnych niepokoju, nerwowo przestępowała z nogi na nogę w ciasnym pokoju, jej dłonie zaciskały się na starej, wyblakłej fotografii, na której widniał Haja Rafał, uśmiechnięty, lecz teraz zaginiony, nieuchwytny. Od tygodni nikt nie widział Rafała, nikt nie wiedział, gdzie się podział, a Adela czuła, że musi znaleźć odpowiedź, zanim rozpacz ją pochłonie. Jej serce bolało z tęsknoty, z troski o tego młodego człowieka, którego los pozostawał tajemnicą, ukrytą gdzieś w labiryncie miasta.