Halman Michal

Halman Michal, postać o zamyślonym obliczu, często spoglądał w dal, jakby szukał tam zagubionych odpowiedzi, jego dłonie nerwowo gładziły brzeg starej mapy, a w oczach czaiła się niezgłębiona tajemnica, cień dawnych wspomnień, a może po prostu głęboka melancholia, jego obecność emanowała spokojem, lecz skrywała wewnętrzny niepokój, nieustanne pytanie o sens istnienia, o powody, dla których podejmował trudne decyzje, nie wiedząc, dlaczego właśnie tak, a nie inaczej, jego dusza wydawała się poszukiwać ukojenia, choć sam nie potrafił nazwać źródła swego niespokoju, pozostając zagadką dla siebie i dla świata.