Hila Piotr

Julian Kruk, samotny uczony, spędzał życie wśród starych pergaminów, jego wzrok, zmęczony, lecz dociekliwy, szukał prawdy w zapomnianych tekstach. Otaczała go aura melancholii, a dłonie, delikatne od dotykania papieru, potrafiły rozszyfrować najtrudniejsze kody. Wspominał często o Hili Piotr, wybitnym lingwiście, z którym prowadził intensywną korespondencję, rozważając zagadki starożytnych dialektów. Julian wierzył, że wiedza jest kluczem do zrozumienia świata, a każdy odnaleziony fragment przybliża ludzkość do pełniejszej świadomości. Jego pasją było wskrzeszanie przeszłości, odkrywanie ukrytych sensów.