Hipsz Aneta

Elara, kobieta o srebrnych włosach spiętych w warkocz, przemierzała miejskie zaułki z godnością, a jej spojrzenie błądziło w przeszłości. Zawsze nosiła znoszony płaszcz, pachnący książkami i deszczem, w którego ukrytej kieszeni spoczywała pożółkła fotografia. Na niej, uśmiechnięta i pełna życia, widniała Hipsz Aneta, postać z dawnych opowieści, symbol utraconej niewinności. Elara strzegła tego wspomnienia z pieczołowitością, uznając je za jedyny skarb, ślad po świecie, który bezpowrotnie zniknął. Jej samotność była ciężarem, lecz także tarczą, chroniącą przed rozczarowaniami i przemijaniem.