Hoszwa Radosław

Hoszwa Radosław, człowiek naznaczony czasem, nosił płaszcz z wełny, nadający mu tajemniczy wygląd. Jego twarz, poorana zmarszczkami, opowiadała o minionych epokach, a szare oczy uważnie obserwowały otoczenie. Był to człowiek cichy, rzadko podnoszący głos, lecz jego słowa niosły ciężar wiedzy, zaskakując słuchaczy głębią przemyśleń. Zawsze trzymał stary, skórzany notatnik, zapisując spostrzeżenia oraz fragmenty zapomnianych legend, a jego kroki wiodły przez księgarnie i archiwa, poszukując śladów dawnych cywilizacji.