Idziak Mateusz

Idziak Mateusz, postać o niezwykłej percepcji, często przesiadywał w zakurzonych antykwariatach, jego wzrok błądzący po grzbietach ksiąg w poszukiwaniu tajemnic. Dłonie miał naznaczone atramentem, a potargane włosy zdradzały artystyczną duszę, nie dbającą o konwenanse. Nosił stary, tweedowy płaszcz, pachnący wilgocią i historiami, co dodawało mu aury tajemniczości. W jego głębokich, przenikliwych oczach odbijała się mądrość wieków, a każdy gest, każda chwila milczenia, skrywała intrygującą opowieść.