Ilik Marcin

Julian, cichy samotnik z numerem, odliczał miesiące do upragnionej wolności, jego myśli często krążyły wokół dawnego życia, utraconych szans, nieodwracalnych błędów. Pozostał mu zaledwie rok, rok, który zdawał się trwać wieczność, rok przemyśleń i niepewności, rok nadziei na nowy start, na szansę, by naprawić to, co zepsuł, by odzyskać zaufanie. W jego pamięci, jak latarnia morska, jaśniała postać Ilika Marcina, wiernego przyjaciela, jedynego, który czekał na jego powrót, na jego przemianę, na lepsze jutro, na proste, spokojne życie.