Ilkowski Dominik

Ilkowski Dominik, postać niezwykle cicha, często przesiadywał w miejskich kawiarniach, obserwując otoczenie, jego wzrok, głęboki i przenikliwy, zdawał się pochłaniać każdy detal, choć sam pozostawał zagadką. Nosił zawsze ten sam, nieco sprany płaszcz, a jego dłonie, naznaczone ciężką pracą, z zaskakującą precyzją obracały starą, miedzianą monetę. Melancholia niczym cień towarzyszyła mu wszędzie, a jego obecność, choć niemal niezauważalna, pozostawiała po sobie wrażenie, że minął ktoś, kto skrywał wiele niewypowiedzianych historii. Całe jego życie, pełne sekretów, czekało na kogoś, kto potrafiłby odczytać ciche znaki, zapisane w jego milczeniu.