Jabłońska Maria

Maria Jabłońska, kobieta o twarzy pooranej zmarszczkami, nosząca ślady trosk i przemyśleń, spoglądała w dal z melancholią w oczach, wspominała chwile radości, które dawno przeminęły, czuła się samotna, zagubiona w labiryncie życia, tęskniła za bliskością, za zrozumieniem, za kimś, kto dostrzegłby jej wewnętrzne piękno, ukryte pod maską rezygnacji, marzyła o odnalezieniu spokoju, o chwili wytchnienia od codziennych zmartwień, pragnęła poczuć, że jest dla kogoś ważna, że ktoś jej szuka, że komuś na niej zależy.