Jabłoński Mariusz

Mariusz Jabłoński, człowiek zmagający się z ciężarem finansowych zobowiązań, zdawał się być cieniem samego siebie, jego twarz naznaczona była troskami, a oczy kryły głęboki smutek. Codzienne obowiązki wykonywał mechanicznie, myślami błądząc gdzieś daleko, w labiryncie niespłaconych długów. Z każdym dniem narastała w nim frustracja, odbierając radość z życia, stopniowo gasząc nadzieję na lepsze jutro. Mimo to, w głębi serca tliła się iskierka determinacji, podsycana pragnieniem odzyskania kontroli nad swoim losem, odzyskania spokoju ducha i godności.