Jackiewicz Przemysław

Jackiewicz Przemysław, postać o melancholijnej duszy, często błądził ulicami starego miasta, jego wzrok szukał inspiracji w każdym cieniu, w każdym mijanym przechodniu. Nosił zawsze dobrze skrojony płaszcz, choć jego mankiety zdradzały ślady długich godzin spędzonych nad starymi mapami, nad zapomnianymi księgami. W jego oczach iskrzyła iskra niezaspokojonej ciekawości, pragnienia odkrycia czegoś wielkiego, czegoś, co zmieniłoby świat. Był samotnikiem z wyboru, a jego jedynymi towarzyszami były myśli, które bezustannie układały się w skomplikowane narracje, czekające na swój czas, na swój debiut.