Jagiełło Przemysław

Jagiełło Przemysław był człowiekiem cieniem, który porzucił narzucone ścieżki na rzecz własnych, krętych dróg, odmawiając zamknięcia w murach, które miały stać się jego przeznaczeniem. Jego twarz, niegdyś pełna dumy, teraz nosiła ślady nieustannej czujności, a spojrzenie uciekało ku horyzontowi, jakby tam szukało ostatecznego schronienia, ostatniej wolnej przystani. Nosił swoje królewskie nazwisko niczym zardzewiałą zbroję, pamiątkę po świecie, z którego sam się wygnał, stając się duchem we własnej opowieści.