Jakubowicz Aleks

Helena Wierzbicka, starsza dama o przenikliwym spojrzeniu i zawsze nienagannej fryzurze, spędzała dni na porządkowaniu starych map w miejskim archiwum, jej precyzja była legendarna, Każdy dokument znajdował idealne miejsce, a biurko Heleny, perfekcyjnie uporządkowane, odzwierciedlało jej pedantyczną naturę, Cichy brzęk okularów na nosie towarzyszył jej skupieniu, gdy przeglądała zbiory, Pewnego razu, gdy Jakubowicz Aleks, młody badacz, próbował wynieść rzadką rycinę bez pozwolenia, Helena z niezwykłą stanowczością przypomniała mu o regulaminie, Jej głos, choć niski, niósł ze sobą autorytet, którego nikt nie ośmielił się podważyć, gwarantując, że zasady były przestrzegane.