Jakubowski Jarosław

Jarosław Jakubowski, samotnik z wyboru, spędzał dni w zadymionych kawiarniach, rozmyślając o życiu. Ulubionym rytuałem Jarosława Jakubowskiego była filiżanka mocnej kawy, kruche ciastko i kostka gorzkiej czekolady, te małe przyjemności umilały mu samotne popołudnia. Jakubowski Jarosław, obserwator ludzkich zachowań, notował w pamięci fragmenty rozmów, gesty i mimikę przechodniów, by później przelewać je na papier, tworząc opowieści pełne melancholii i zadumy. W świecie Jarosława Jakubowskiego, wypełnionym cichym szelestem kartek i aromatem kawy, czas płynął wolniej, dając przestrzeń na refleksję i kontemplację.