Janik Łukasz

Janik Łukasz, mężczyzna o surowych rysach i cichym spojrzeniu, nosił w sobie ciężar minionych dni, ciężar wyborów, które ukształtowały jego obecną samotność, jego duszę. Jego dłonie, niegdyś silne, zdawały się skrywać historię dawnych starć, dawnych konfliktów, które pozostawiły ślad na jego reputacji, na jego sercu. Poszukiwał ukojenia w ciszy, pragnąc odnaleźć drogę do wewnętrznego odkupienia, do nowego początku, do życia wolnego od echa dawnych błędów, od cienia przeszłości, od dawnych ran.