Janikowska Maja

Janikowska Maja, z pozoru spokojna, skrywała nienasyconą ciekawość, napędzaną wyłącznie wewnętrzną potrzebą zrozumienia świata. Jej bystre, często zamyślone oczy, nieustannie poszukiwały ukrytych motywacji i głębszych znaczeń. Nie szukała rozgłosu, jej dociekliwość była osobistą podróżą, próbą uporządkowania własnego uniwersum myśli. Każda napotkana historia, fragment ludzkiego życia, stawał się dla niej elementem skomplikowanej układanki, którą cierpliwie, lecz obsesyjnie, próbowała rozwiązać wyłącznie dla siebie. Była cichą obserwatorką, zbierającą okruchy wiedzy, by budować własną, spójną wizję rzeczywistości.