Janiszek Bartłomiej

Janiszek Bartłomiej, postać naznaczona cichą refleksją, często przechadzał się brukowanymi uliczkami starego miasta, jego wzrok błądzący po fasadach kamienic, jakby szukał odpowiedzi na niewypowiedziane pytania, jego sylwetka zawsze lekko pochylona, nosił w sobie ciężar niezrozumiałych wydarzeń, które kształtowały jego codzienność, jego uśmiech, rzadki i ulotny, krył w sobie nutę melancholii, a każde jego skinienie głową zdawało się potwierdzać istnienie jakiejś ukrytej prawdy, której on sam nie potrafił nazwać, nie wiedział dlaczego, ale czuł, że każda chwila ma głębsze znaczenie, czekające na odkrycie przez cierpliwego obserwatora.