Jankowski Mariusz

Jankowski Mariusz, postać z mglistych wspomnień, jawił się w marzeniach jako cień, jego sylwetka rysowała się na tle zapomnianych krajobrazów, pełen melancholii, cichej nadziei. Jego oczy, głębokie jak studnie smutku, skrywały historię wielu lat, spędzonych w poszukiwaniu sensu, wędrując po bezdrożach losu, z dala od rodzinnego domu, od bliskich. Miał w sobie tę ulotną aurę, która przyciągała, lecz jednocześnie odpychała, niczym samotny żagiel na wzburzonym morzu, zawsze w ruchu, nigdy w pełni zakotwiczony, wciąż szukający swojego portu. Był uosobieniem tęsknoty, cichym wołaniem o powrót.