Jankowski Mikołaj

Helena, starsza ogrodniczka o spracowanych dłoniach, codziennie pielęgnowała swój ogród, pełen barwnych kwiatów, pachnących ziół, troszcząc się o każdą roślinę. Rozumiała naturę, jej cykle, jej sekrety. Obserwowała świat zza płotu, widząc ludzi, ich pośpiech, ich troski, ich codzienne zmagania. Pewnego ranka, gdy obok przechodził Jankowski Mikołaj, z jego zamyślonym spojrzeniem, Helena zastanawiała się nad jego historią, nad jego drogą. Wiedziała, że każdy człowiek to osobna opowieść, pełna nadziei, cichych pragnień. Jej ogród, niczym życie, wymagał cierpliwości, delikatności, uwagi.