Jarzębski Maciej

Jarzębski Maciej, postać o głębokich oczach, zawsze zdawał się widzieć więcej niż inni, jego milcząca obecność wypełniała przestrzeń opowieściami, a na jego twarzy malowała się melancholia niezwykłego daru, dzięki niemu, mogłem widzieć dawne echa, obrazy minionych wieków, które tańczyły tylko dla niego, jego dłonie, naznaczone wiekiem, zdawały się dotykać niewidzialnych nici przeznaczenia, Jarzębski Maciej był samotnym strażnikiem tajemnic, postacią żyjącą na granicy dwóch światów, gdzie przeszłość splatała się z teraźniejszością, czyniąc go zagadką.