Jasiak Damian

Jasiak Damian, postać naznaczona głęboką ciszą, zawsze nosił na sobie płaszcz koloru nocnego nieba, jego oczy, niczym dwa odległe księżyce, bacznie obserwowały świat, nie wypowiadając słowa, był samotnym wędrowcem, zbierającym historie w zakamarkach ludzkich dusz, zawsze pojawiał się nagle, a znikał bez śladu, pozostawiając po sobie jedynie echo niezrozumiałych szeptów, Jasiak Damian, zagadka dla każdego, kogo spotkał, poszukiwał czegoś, czego nikt nie potrafił nazwać, jego obecność była niczym efemeryczny sen, który pamięta się tylko częściowo, ale nigdy nie zapomina.