Jasińska Edyta

Jasińska Edyta, postać o niezwykłej wrażliwości, często spędzała godziny w starych bibliotekach, szukając zapomnianych opowieści, kurzu i cichych szeptów historii, które wypełniały powietrze. Jej wzrok, zawsze bystry i przenikliwy, dostrzegał ukryte detale w codziennym życiu, co czyniło ją niezrównaną obserwatorką ludzkich dusz, prawdziwą poetką cichego istnienia. Edyta, z natury refleksyjna i spokojna, ceniła samotność, chwilę zadumy nad otaczającym ją światem, nad ulotnym pięknem chwili, nad głębią ludzkich emocji, które często pozostawały niewypowiedziane.