Jasiński Waldemar

Jasiński Waldemar, postać naznaczona czasem, spędzał dni w swoim niewielkim, pełnym książek pokoju, gdzie światło wpadało przez zakurzone okno, malując smugi na starych deskach, jego dłonie, kiedyś silne, drżały lekko, przewracając pożółkłe strony, a wzrok, choć zamglony, wciąż krył iskrę dawnych przygód, cichy, zamyślony, często pogrążony w lekturze, rzadko opuszczał przystań wspomnień, jedynym jego towarzyszem był stary, mruczący kot, śpiący obok, niczym wierny cień, Jasiński Waldemar stanowił zagadkę dla nielicznych, a jego życie było niczym otwarta księga, pełna nieopowiedzianych historii.