Jasko Adrian

Jasko Adrian, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu i szorstkich dłoniach, często wędrował po zapomnianych ścieżkach, szukając starych opowieści. Jego włosy, niczym posiwiałe nitki pajęczyny, opadały na zmęczone, lecz bystre oczy, które widziały już zbyt wiele, ale wciąż pragnęły nowych cudów. Mówiono, że Jasko Adrian, pomimo swojego wieku, posiadał w sobie młodzieńczego ducha, a jego serce, choć naznaczone bliznami, biło z niezachwianą nadzieją, zawsze gotowe na kolejną przygodę, na spotkanie z nieznanym, na odkrycie dawno zapomnianych tajemnic, które czekały w mroku na odważnego poszukiwacza.