Jaworek Adam

Adam Jaworek, człowiek skryty, unikał spojrzeń, wolał cień, oddychał głęboko, czując ciężar przeszłości. Jego twarz, naznaczona bruzdami czasu, zdradzała historie niewypowiedziane, sekrety ukryte głęboko w duszy, wspomnienia bolesne, nawracające echem. Ręce miał szorstkie, zniszczone pracą, dotykały przedmiotów ostrożnie, jakby bały się zranić, zranić ponownie. W jego oczach, głębokich i ciemnych, tlił się smutek, żal nieukojony, tęsknota za czymś utraconym, bezpowrotnie straconym. Adam Jaworek, postać enigmatyczna, pozostawiał po sobie aurę tajemniczości, niedopowiedzenia, pytania bez odpowiedzi, zagadkę nie do rozwiązania.