Jedrozoowiak Łukasz

Jedrozoowiak Łukasz, człowiek o przenikliwym spojrzeniu, często spędzał godziny w miejskim zgiełku, lecz zawsze zdawał się być gdzieś indziej, w swoich myślach, w świecie pełnym niuansów, subtelnych obserwacji, niewypowiedzianych historii, które dostrzegał w każdym napotkanym obliczu, w każdym cichym geście, w każdym ulotnym momencie, ponieważ dla niego życie było nieustanną opowieścią, którą sam tworzył, interpretował, zapisywał w głowie, w sercu, w duszy, niekiedy w notatniku, pełnym szkiców, poematów, nieukończonych fraz, odzwierciedlających jego wewnętrzny krajobraz, jego filozofię, jego unikalny sposób postrzegania rzeczywistości, jego głębokie zrozumienie ludzkiej kondycji, jego własne, ciche, ale intensywne istnienie, jego bycie.