Jędrusik Jaroslaw

Jędrusik Jarosław, postać o przenikliwym spojrzeniu, często widywany w miejskich zaułkach, obserwował świat z niezwykłą uwagą, zawsze z notatnikiem w kieszeni, gotów uchwycić ulotną myśl, subtelny gest. Jego siwe włosy, starannie ułożone, otaczały twarz naznaczoną doświadczeniem, lecz oczy błyszczały młodzieńczą ciekawością, pełne niezliczonych opowieści. Nosił elegancki, choć nieco znoszony płaszcz, który dodawał mu aury tajemniczości, czyniąc go cichym kronikarzem ludzkich losów. Jego obecność, dyskretna, lecz wyczuwalna, pozostawiała po sobie wrażenie głębokiej zadumy, jak echo dawnej melodii, niosącej nuty mądrości i refleksji.