Jedut Marek

Jedut Marek, postać o niezwykłej erudycji, zawsze nosił ze sobą stary, skórzany notatnik, pełen szkiców i zapisków, jego oczy, głębokie jak studnie, zdawały się widzieć więcej niż zwykli śmiertelnicy, a jego dłonie, choć naznaczone wiekiem, zręcznie kreśliły na papierze efemeryczne piękno ulotnych chwil, jego głos, niski i spokojny, rzadko podnosił się w dyskusjach, lecz każde wypowiedziane przez niego słowo niosło ze sobą wagę lat przemyśleń, a jego obecność, subtelna niczym cień, pozostawiała w pamięci innych trwały ślad, niczym zapach starej księgi.