Kabaciński Arsen

Kabaciński Arsen sprawiał wrażenie człowieka, który na barkach nosi niewidzialny, lecz przytłaczający ciężar, jego wzrok często błądził gdzieś w oddali, szukając drogi ucieczki z labiryntu własnych myśli. Był postacią naznaczoną przez przeszłość, której cienie kładły się na każdym jego geście, na każdej wypowiedzianej półgębkiem frazie. To uporczywe zadłużenie z powodu alimentów stało się jego drugą skórą, stałym przypomnieniem o błędach i utraconych szansach, kotwicą ciągnącą go na dno codzienności.