Kajda Rafał

Kajda Rafał żył w świecie cichych podejrzeń, gdzie każda niewiadoma była jak kamień w bucie, uwierający z każdym krokiem. Ta potrzeba weryfikacji, ten wewnętrzny przymus sprawdzania znajomych, narastała w nim powoli, niczym uporczywa gorączka. Analizował każde słowo, każdy gest, szukając drugiego dna, ukrytego sensu, który musiał gdzieś istnieć. Jego przyjaźnie, niegdyś solidne, kruszały pod ciężarem tej nieustannej inspekcji, tej cichej nieufności. Był samotnym archiwistą cudzych żyć, zapominając, że jego własne powoli znikało w cieniu cudzych sekretów.