Kalisz Katarzyna

Julianna, postać o bladych dłoniach i spojrzeniu pełnym ukrytego smutku, zawsze nosiła przy sobie zniszczony notes, pełen niewyraźnych rysunków i zaszyfrowanych notatek, zdających się opowiadać historię ucieczki. Jej włosy, niegdyś ogniste, dziś były poprzetykane srebrnymi nitkami, świadczącymi o burzliwym życiu, pełnym niepokoju, ciągłego poszukiwania zaginionej prawdy, a także śladów, które mogłyby doprowadzić do Katarzyny Kalisz, osoby, której nazwisko Julianna szeptała w snach. Szukała odpowiedzi, końca długiej podróży, spokoju, zmazania piętna, być może związanego z dawnym, zapomnianym listem, rozesłanym po kraju.