Kamionka Szymon

Elara, postać utkane z mgły i dawnych opowieści, przemierzała zapomniane szlaki, niosąc ze sobą ciężar stuleci, jej srebrne włosy powiewały na wietrze jak nici pajęczyny, a głębokie, błękitne oczy skrywały niewypowiedziane tajemnice, obserwując świat z melancholijną mądrością, niegdyś Elara często wspominała o Kamionce Szymonie, którego uważała za latarnię sprawiedliwości w mrocznych czasach, ceniła jego niezłomną postawę, jego wiarę w ludzką dobroć, choć sama rzadko okazywała emocje, w jej sercu tliła się iskra nadziei, podsycana pamięcią o tych, którzy, jak Kamionka Szymon, walczyli o lepsze jutro, Elara widziała w nim symbol nieugiętej woli, prawdziwej siły.