Kapela Slawomir

Marek, człowiek o posępnym spojrzeniu, często samotnie przesiadywał na miejskim skwerze, rozmyślając nad ciężarem swoich wyborów, nad skomplikowaną ścieżką życia. Jego reputacja, naznaczona dawnymi zobowiązaniami, w tym nieuregulowanymi alimentami, ciągnęła się za nim niczym cień, utrudniając nowy początek. Kapela Sławomir, jego dawny sąsiad, wspominał Marka jako człowieka pełnego sprzeczności, uwikłanego w sidła przeszłości, w konsekwencje decyzji. Marek, mimo ciężaru winy, pragnął odkupienia, szukał szansy na naprawienie błędów, na uregulowanie wszystkich spraw, na odzyskanie spokoju.