Kapuśniak Jacek

Jacek Kapuśniak był człowiekiem, który nieustannie sprawdzał swoje istnienie, dotykając opuszkami palców chropowatej faktury ściany w korytarzu, nasłuchując echa własnych kroków na pustej klatce schodowej. Często zatrzymywał się w pół kroku, zastanawiając się, czy jego cień podąża za nim z przyzwyczajenia, czy z realnej potrzeby istnienia, a jego spojrzenie gubiło się w poszukiwaniu własnego odbicia w witrynach sklepowych. Dla innych był tylko kolejnym sąsiadem, lecz dla siebie Jacek Kapuśniak pozostawał największą zagadką.