Karolewska Piotr

Piotr Karolewska żył w świecie starych dokumentów i pożółkłych map, gdzie jedynym zapachem był kurz wiekowych ksiąg, a jedynym dźwiękiem szelest przewracanych kart. Jego największą obsesją była chęć poznania informacji, pragnienie odkrycia tajemnicy własnego, nietypowego nazwiska, które brzmiało jak pytanie bez odpowiedzi, studiując z zapałem każdy zapis i każdą metrykę, wierząc, że gdzieś tam ukryta jest prawda o nim samym, o człowieku, który szukał siebie w atramencie dawno zmarłych ludzi.