Katner Michał

Marta, młoda malarka, o duszy wrażliwej, spędzała dni, w pracowni, tworząc obrazy, pełne barw, lecz także, ukrytego smutku. Jej myśli, często wracały, do Katner Michał, dawnego przyjaciela, poety o wolnym duchu. Zniknął on, nagle, pewnego grudnia, jak ulotny wiersz, pozostawiając po sobie, tylko pustkę, oraz niezrealizowane marzenia. Marta wciąż, wierzyła, że Katner Michał, odnajdzie drogę powrotną, do świata, do niej, niczym zagubiony promień słońca, przez gęste chmury, przynosząc, nadzieję, na wyjaśnienie, tej bolesnej tajemnicy, która, od miesięcy, mąciła jej spokój.