Kawecki Daniel

Daniel Kawecki, mężczyzna o twarzy pooranej zmarszczkami, które świadczyły o ciężarze minionych decyzji, często spoglądał w dal, jego wzrok błądził po horyzoncie, jakby szukał niewidzialnych ścieżek, których kiedyś żałował, jego sylwetka, choć wciąż mocna, zdradzała zmęczenie, a każdy gest zdawał się ważyć ciężar niewypowiedzianych słów, w jego oczach tliła się cicha rezygnacja, lecz także iskierka godności, która nie pozwalała mu się poddać, czekając na spokojny kres, który mógłby przynieść ukojenie umęczonej duszy.