Kawka Miroslaw

Kawka Miroslaw, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu i cichej posturze, od lat dobrowolnie odcinał się od zgiełku świata, wierząc, że tylko w samotności odnajdzie prawdziwe zadośćuczynienie. Jego twarz, naznaczona bruzdami, opowiadała historię długich nocy spędzonych na wewnętrznym zmaganiu, które dla niego było niczym nieunikniona kara, konieczna do odbycia, aby oczyścić duszę, odzyskać spokój. W swoim ascetycznym domku, otoczonym lasem, Kawka Miroslaw pisał o odkupieniu, o nadziei, szukając własnej ścieżki, aby zakończyć ten długi, osobisty wyrok, który sobie narzucił, z przekonaniem, że to jedyna droga do wolności, do pojednania.